Με αφορμή το άρθρο «Η ασθένεια» που έγινε «δικαίωμα» της Τ. Καραϊσκάκη στις 18-3-07 θέλω να αναφερθώ στην πρόσφατη έξαψη ενδιαφέροντος για τις ΑΠΕ, όχι από οικολογική ευαισθησία, αλλά από την ψευδαίσθηση εύκολου πλουτισμού. Υπάρχει η νομοθεσία που «εξασφαλίζει» 45 λεπτά την παραγόμενη κιλοβατώρα. Υπάρχουν δάνεια και επιδοτήσεις. Υπάρχει η τεχνολογία. Το μόνο ζητούμενο είναι που θα τοποθετηθούν τα φωτοβολταϊκά.
Για τον μέσο Έλληνα, ο οποίος ενεργεί «τυφλά» και όχι «εκλεκτικά» και ο οποίος έχει ένα οικοπεδάκι στην επαρχία, με νότιο προσανατολισμό και ελαφριά κλίση, η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Όμως, χωρίς ουσιαστικό χωροταξικό σχεδιασμό, η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών απειλεί να καταστρέψει μεγάλο μέρος των φυσικών πόρων της χώρας, αφού θα πρέπει να κοπούν πολλά δέντρα, με αποτέλεσμα πολλά εύφορα στρέμματα γης να οδηγηθούν σταδιακά στην ερημοποίηση.
Αν υπήρχε η κατάλληλη καθοδήγηση στο ποιο «δικαίωμα» αξίζει να εξασκήσει και ποιο κινδυνεύει να γίνει «ασθένεια», τότε πιθανόν ο μέσος Έλληνας «επενδυτής» να ανακάλυπτε ότι θα ήταν πιο κερδοφόρο να εγκαταστήσει φωτοβολταϊκά όχι στην απομακρυσμένη ύπαιθρο, όπου πρέπει να κόψει ελιές και αμπέλια που τον ταΐζουν και τον ποτίζουν εδώ και γενεές, κινδυνεύοντας να του κλέψουν τα φωτοβολταϊκά ή απαιτώντας συντήρηση και καθαρισμό κάθε τόσο, αλλά στις ταράτσες. Δίπλα στο σπίτι του!
Με βάση έναν πρόχειρο υπολογισμό η Ελλάδα διαθέτει περίπου 3,6 εκατομμύρια κτίρια και αν υποθέσουμε ότι τα μισά από αυτά είναι ακατάλληλα ή έχουν ήδη εγκατεστημένους ηλιακούς συσσωρευτές τότε έχουμε 1,8 εκατομμύρια κτίρια. Με μέση επιφάνεια τα 200 τετραγωνικά μέτρα έχουμε περίπου 360.000 στρέμματα επιφάνειας ταρατσών. Αν χρειάζονται περίπου 20 τετραγωνικά μέτρα για κάθε κιλοβάτ εγκατεστημένης ισχύος φωτοβολταϊκού, τότε έχουμε μία εν δυνάμει εγκατάσταση ενός αστικού φωτοβολταϊκού πάρκου ισχύος 18.000 MW, ικανό να ηλεκτροδοτήσει πάνω από 3,5 εκατομμύρια νοικοκυριά! Επιπλέον, η παραγωγή ενέργειας βρίσκεται δίπλα στο υφιστάμενο δίκτυο, δεν απαιτεί νέες υποδομές και δεν έχει απώλειες.
Επιπλέον τα φωτοβολταϊκά πανέλα στις ταράτσες, εκτός από τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα θα σκιάζουν τις ταράτσες, μειώνοντας το φαινόμενο θερμικής νησίδας στις πόλεις και τη χρήση κλιματιστικών, με ευεργετικά αποτελέσματα για το ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας.
Το «δικαίωμα» της ηλεκτροπαραγωγής από τον ήλιο, αν το αντιμετώπιζε ο μέσος Έλληνας «εκλεκτικά» δεν θα κινδύνευε να μετατραπεί σε (άλλη) μια επικίνδυνη περιβαλλοντική «ασθένεια».
*Αρχιτέκτονας-δρ. Χωροταξίας Αίγινα
ΠΗΓΗ: (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 4/4/07)
Παρασκευή 25 Μαΐου 2007
Φωτοβολταϊκά: Το «Δικαίωμα» που μπορεί να γίνει «Ασθένεια» (11/04/2007)
Labels: Φωτοβολταϊκά
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου