Στις 7 Μαΐου ένα περίεργο θέμα έγινε πρωτοσέλιδο σε γερμανικές εφημερίδες: ένας ιδιοκτήτης ανεμογεννήτριας της Σαξονίας πήγε στο δικαστήριο έναν ανταγωνιστή του, με το ζητούμενο «σε ποιον ανήκει ο άνεμος;». Φυσιολογικά ο άνεμος πάει όπου θέλει και δεν ανήκει σε κανέναν. Από τη στιγμή όμως που χτυπάει πάνω στις 90μετρες λεπίδες μιας ανεμογεννήτριας γίνεται αντικείμενο ελέγχου από το τοπικό νομικό πλαίσιο των κατασκευών. Η άμεση γειτνίαση δύο ή και περισσοτέρων ανεμογεννητριών κόβει την απόδοση της γεννήτριας, οπότε έχουν λόγο και οι επενδύσαντες στην κάθε επιχείρηση. Στη συγκεκριμένη διένεξη ο μηνυτής είχε μετρήσει απώλεια ισχύος που μείωνε τα κέρδη του κατά 15%.
Οι ως σήμερα κανονισμοί ανά περιοχή ποικίλλουν, θέτοντας το όριο στο κρατίδιο του Σλέβινγκ-Χόλσταϊν σε απόσταση πενταπλάσια της διαμέτρου του κινητήρα, σε εκείνο της Βεστφαλίας σε οκταπλάσια κ.ο.κ. Και δεν είναι μόνο η τελική απόδοση που βλάπτεται: σε μια άλλη περίπτωση δικαιώθηκε ένας αγρότης-κάτοχος ανεμογεννήτριας που είχε καταγγείλει ότι η ανεμογεννήτρια του γείτονά του έστελνε τον αέρα κατά κύματα, προξενώντας ταλαντώσεις στη δική του και φθορά στον κινητήρα. Τώρα μια αλυσίδα χωριά σε όλα τα γερμανικά κρατίδια περιμένουν να εκδικαστούν υποθέσεις τους, όπου μηνύουν γείτονες - ιδιώτες και χωριά!
Η σπαζοκεφαλιά των γερμανικών δικαστηρίων δεν αποκλείεται σύντομα να εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη. Για τις παράκτιες χώρες - όπως η Ελλάδα - η καλύτερη λύση θα ήταν ίσως να... φυτέψουμε τις ανεμογεννήτριες στη θάλασσα, μακριά από κατοικημένες περιοχές. Αυτό άλλωστε κάνει κατά κόρον τώρα η Δανία. Αλλά το μυστικό είναι αυτό που μου έγραφε εξοργισμένος δημοτικός σύμβουλος του Καρπενησίου: «Δεν πάνε εκεί γιατί έχει κόστος το φύτεμα. Ενώ εδώ, στα όμορφα βουνά μας, κανείς δεν νοιάζεται για την πληγή που ανοίγουν σκάβοντας δρόμο ως τις κορφές και φυτεύοντας εκεί τα εκτρώματά τους».
ΠΗΓΗ: Το ΒΗΜΑ, 20/05/2007 , Σελ.: H05
Κωδικός άρθρου: B15065H051
ID: 286575
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου